Kara

0
162

Kara Jedną z funkcji spełnianych przez karę więzienia jest odizolowanie niebezpiecznych członków społeczeństwa.Jedną z ważniejszych funkcji, jakie powinna spełniać instytucja więzienia jest tak zwana funkcja izolacyjna. Polega ona na przede wszystkim na tym, że więźniów osadza się w specjalnie wydzielonych pomieszczeniach, zwanych celami. Zaopatrzone są one w urządzenia techniczno-obronne, które zapobiegają temu, żeby więźniowie mogli je swobodnie opuścić.Ponadto, funkcja ta wyraża się w tym, iż osoby przebywające w tej instytucji są zmuszone do ścisłego przestrzegania regulaminu tam obowiązującego. W regulaminie dokładnie opisane są sposoby dopuszczalnych zachowań i postępowań. Do tego w realizacji tej funkcji pomocne są dopuszczalne prawa strażników, które umożliwiają im dokonywanie rewizji, wymierzanie kar dyscyplinarnych, a także stosowanie środków dyscyplinarnych. Izolacja wiąże się także z koniecznością zapewnienia osobom osadzonym należytych warunków mieszkaniowych, właściwego wyżywienia, stosownej odzieży, a także umożliwienia im odpowiedniej ochrony zdrowia oraz higieny. Oczywiście, tak to wygląda w teorii, a jak wiadomo rzeczywistość czasami od tych założeń odstaje. Więzienie, jako instytucja posiada wiele specyficznych cech. Są one nieodłącznym elementem ich sprawnego funkcjonowania.Instytucje więzienne posiadają bardzo ściśle sprecyzowane zadania, a także jasno ustaloną strukturę organizacyjną. Ponadto cechuje je określona i mocno zdefiniowana hierarchia służbowa. To wszystko powoduje, że istnieją w nich specyficzne relacje pomiędzy ludźmi, które z kolei wpływają na ich zachowania. Ta sytuacja sprawia, że instytucje tego rodzaju są częściowo wyłączone spod tak zwanej kontroli społecznej, a w jeszcze niedalekiej przeszłości były całkowicie wyłączone spod tej kontroli. Według ustawy Służba Więzienna jest umundurowaną i uzbrojoną formacją apolityczną podległą Ministrowi Sprawiedliwości. Służba ta realizuje przede wszystkim zadania dotyczące wykonywania kar pozbawienia wolności i tymczasowego aresztowania. W tym celu stara się wykonywać funkcje izolacyjne, socjalno-bytowe, gospodarcze, ekonomiczne oraz, w głównej mierze, resocjalizacyjne. Wszystkie te funkcje oczywiście są spełniane w rozmaitym stopniu, choć wypełnianie ich w dostatecznym zakresie jest niezmiernie ważne.*Więzienie jest miejscem, w którym skazańcy często łączą się w grupy. Związane to jest z faktem, iż także tam człowiek jest istotą społecznąW więzieniu mamy do czynienia z częstym zjawiskiem łączenia się skazańców w grupy. Można wyróżnić kilka motywów, które im przyświecają. Pierwszym z nich jest zauważalny fakt, iż osadzeni łączą się ze „swoimi”, a więc z ludźmi pochodzącymi z podobnego regionu. To z nimi najbardziej chcą się trzymać. Drugim elementem wiążącym jest wspólna, przestępcza albo więzienna przeszłość. To znaczy, że najlepiej więźniowie czują się w otoczeniu tych, którzy także mają za sobą odbyte wyroki. Kolejnym czynnikiem, który istotnie wpływa na wspólne przebywanie jest oczywiście sytuacja, w której istnieją plany przestępcze, dotyczące jakichś przyszłych skoków, rabunków, planowanych akcji. Więźniowie bardzo często wymieniają się także swoimi doświadczeniami o charakterze przestępczym. Dość interesująca sytuacja ma miejsce wówczas, gdy charakter wiążący mają przeciwności. Na przykład wtedy, kiedy silny więzień pozbawiony jest jakiejkolwiek pomocy z zewnątrz, zaś drugi, słaby ma tej pomocy pod dostatkiem. Wówczas słaby korzysta z ochrony silniejszego w zamian za różne dobra, najczęściej konsumpcyjne. Więźniowie, z samej definicji, maja odmienne poglądy dotyczące funkcjonowania prawa od innych członków społeczeństwa. Można stwierdzić, iż więźniowie są w opozycji do norm, które są szanowane i przestrzegane w społeczeństwie. Odrzucają oni prawo jako wartość pozytywną. Całą swoją energię życiową kierują oni przecież na omijanie przepisów prawa. Wśród cech, które uznają za wartościowe znajdują się siła fizyczna, cwaniactwo oraz spryt, dzięki którym łatwiej dokonywać różnego rodzaju włamań, rozbojów czy kradzieży. Według nich życie zgodne z obowiązującym prawem nie jest w ogóle ciekawe, za to szare i monotonne. Im imponuje życie „na pełnych obrotach”. A więc przede wszystkim szybkie samochody, atrakcyjne kobiety i dużo pieniędzy. Osoby osadzone cechują się także brakiem jakiejkolwiek wiary w sprawiedliwość. Uważają, że kto jest bogaty, ten pozostaje bezkarny, a to z tego powodu, że może sobie kupić wszystkich przedstawicieli wymiaru sprawiedliwości. Ponadto, w ich mniemaniu konsekwencje nieprzestrzegania prawa ponoszą tylko najbiedniejsi, którym przysługuje tylko „adwokat z urzędu”, który zresztą widzi się z klientem dopiero przed samą rozprawą. Podobnie jak w normalnym życiu, także w więzieniu ludzie odczuwają potrzeby, a ich zaspokojenie jest dla nich bardzo ważne.Relacje między funkcjonariuszami a skazanymi są dość specyficzne. Wynikają głównie z tego, że skazani są całkowicie zależni od funkcjonariuszy. W warunkach, jakie panują w więzieniu osoby odbywające wyroki zmuszone są do przebywania z osobami narzuconymi, a nie tak jak w normalnych warunkach z tymi, których lubią bądź na przykład pracują. Powoduje to, że musi być ustalony jasny i precyzyjny system norm i regulacji, które umożliwią więźniom zaspokajanie własnych potrzeb. Z drugiej strony nie wszystkie potrzeby da się w tej instytucji należycie zaspokoić. Tak, jak ma to miejsce w przypadku jednej z podstawowych potrzeb człowieka, jaką jest potrzeba bezpieczeństwa. W warunkach więziennych nie jest możliwe należyte jej zaspokojenie. Wynika to z faktu, że przebywa się tam z osobami do których towarzystwa jest się zmuszonym. Z tego samego powodu bardzo ograniczona jest możliwość zaspokojenia potrzeby prywatności i posiadania własnych, osobistych rzeczy. Kolejnym, bardzo ważnym ograniczeniem jest niemożność zaspokojenia potrzeb seksualnych.